สวัสดีปีใหม่ 2559
Happy New Year 2016

16Top

ส.ค.ส. 2559

พร ธรรม กำลังใจ

สุข สงบ เย็น เป็นประโยชน์
Happpy New Year 2016

คิดเพื่อเปลี่ยนชีวิต

“นาฬิกาเธอสวยจังเลยนิค ซื้อที่ไหนมาน่ะ” เพื่อนทักทายผม
“เราไม่ได้ซื้อเองหรอก พี่ชายเราซื้อให้ แกเพิ่งไปเที่ยวสวิสมา” ผมพูดอย่างคนโชคดีที่มีพี่ชายแสนดี
“น่าอิจฉาเธอจัง แม็คบุ๊คบางเฉียบนั่นก็พี่ชายเธอซื้อให้เมื่อเดือนก่อนไม่ใช่เหรอ”
“อ๋อพี่เราแกอยากเอาใจเรา แกก็ชอบซื้ออะไรให้เราเสมอเลยแหละ”
“ฉันอยากมีพี่ชายอย่างเธอบ้าง” คำพูดเชิงอิจฉาที่ผมได้ยินจากเพื่อนคนแล้วคนเล่า
แล้ววันหนึ่ง.. เพื่อนผมทักว่า
“นิค.. นั่นไอโฟนใหม่นี่! สวยจริง ๆ บางจัง เพิ่งซื้อเหรอ”
“พี่ชายเราเพิ่งซื้อมาฝากเมื่อสองวันก่อนนี่เอง….” ผมบอกอย่างภูมิใจ
“เราอิจฉาพี่เธอจัง อยากเป็นอย่างพี่เธอจังเลย..ใจแกช่างงดงามจริง ๆ”
นั่นเป็นคำสนทนาที่แตกต่างไปจากที่ผมคุ้นเคย เป็นคำสะกิดเตือนใจผมมาจนบัดนี้
คนที่น่าอิจฉา คือคนที่เก่งในการให้ มิใช่เก่งในการรับ
นี่คือความลับของชีวิตที่มีค่ามากสำหรับผม

ศิริมงคลกับชีวิต

ได้มั้ย!

ทุกครั้งที่คิด ทุกกิจที่ทำ ทุกคำที่พูด
ที่จะไม่ทำร้ายจิตใจใครเลย
ไม่ทำให้ใครเจ็บ
ไม่ทำให้ใครเสียหาย
ไม่ทำให้ใครเสียหน้า
ไม่ทำให้ใครเสียใจ
ไม่ทำให้ใครเสียความรู้สึก
แล้วชีวิตจะดีขึ้นอย่างน่าอัศจรรย์!!!

อยู่เวรให้เป็นสุข

จำใจอยู่เวร… มันเจ็บปวด เต็มใจอยู่เวร….มันคือชีวิตชีวา คือคุณค่าของคน
โอกาสสร้างสิ่งดี ๆ ที่ได้ทำให้ผู้ป่วยสักคนสุขใจในเวรเรา
เป็นสิทธิ์จำเพาะที่จะทำให้คนไข้ประทับใจ ไม่ใช่ทุกคนจะมีสิทธิ์นี้
เราจะทำให้คนไข้สุขใจ ไม่ว่าจะเป็นโรคอะไร พยากรณ์แย่แค่ไหน
อย่างน้อยเราคนหนึ่งที่จะทำให้เขามีกำลังใจ และรู้สึกดีในวันนี้
เราต้องอยู่เพื่อสิ่งที่ยิ่งกว่าเงินเดือน ดีให้เกินความคาดหมาย
ชีวิตจะมีความสุขและมีค่าแบบเหลือเชื่อ ฉะนี้แล้วไซร้
ยังมีใจหลบไปเล่นเฟส เปิดยูทูบเอนเตอร์เทน ในเวรอีกหรือ!!!
แล้วเราจะค้นหาปิติใจในการงานได้อย่างไร เมื่อหัวใจเราไม่ได้อยู่เวร
ภาระกิจแรกของมนุษย์ สร้างความเต็มใจหรือศรัทธาในงานให้ได้
เพราะการทำงาน คือ ชีวิตที่มีค่า มิใช่ราคาที่เป็นเงินเดือน

ขอให้เป็นปีแห่งการโชคดีมีใจ

บางคนโชคดี ที่มีใจ รอคอยอย่างสุขใจ ตื่นตาตื่นใจที่จะได้ไปเรียนในวันนี้
สุขใจในการซึมซับทุกข้อคิดเห็น ประเด็นหลากหลาย
ออกจากห้องประชุมเย็นนี้มีประสบการณ์มากกว่าเก่า แตกฉานกว่าเดิม
บางคนโชคร้าย ไม่มีใจ มาสายเป็นอาจิณ เจ็บทุกครั้งที่ฟัง journal
หลับได้อย่างไม่แยแสผู้ใด เล่นไลน์อย่างไม่เกรงใจผู้นำเสนอ
แสร้งทำเป็นสนใจด้วยการถ่ายรูป ppt เป็นครั้งคราว
ถ่างตา น้ำตาคลอ รอ take home message
จบวันนี้มีสองความรู้สึก 1) เสียดายเวลา 2) เอือมระอาตัวเอง
เขาต้องมาบำเพ็ญทุกรกิริยา ทั้งที่นี่คือห้องแห่งความปิติสุข
ธรรมชาติของมนุษย์มีความสุขที่ได้รู้และเข้าใจ แต่เขากลับทำลายมันเสีย
ทั้งที่เรามีชั่วโมงนี้ไว้ ให้ผู้คนมาใช้ชีวิต แต่เขามาใช้กรรม
ในชั่วโมงเดียวกัน… มนุษย์ใช้ชีวิตอย่างโง่ฉลาดต่างกัน

อยู่ด้วยกัน อยู่ด้วยดี

ทุกความขัดแย้ง จงใช้อารมณ์ อย่าใช้เหตุผล
สมองโง่ ๆ มีความฉลาดในการให้เหตุผลเข้าข้างตนเองเสมอ
แล้วมืดมิดต่อความคิดเห็นอื่น ๆ ที่มักจะดีกว่า
จงใช้อารมณ์ดี แล้วสมองส่วนดีจะทำงาน มุมมองอื่นจะถูกเห็น
ความคิดจะดี คำพูดจะดี การทำจะดี
เมื่อเขาโมโหเสียงดังขึ้น
อย่าฟังสิ่งที่เขาพูด แต่จงได้ยินสิ่งที่เขารู้สึก
เอาความเห็นใจ และเข้าใจ ออกมา
แล้วทุกอย่างจะคลี่คลาย ปัญญาจะบังเกิด 

ปีใหม่ เป็นผู้ใหญ่กว่าเดิม

อีกหนึ่งปีที่เป็นผู้ใหญ่มากขึ้น สติปัญญามากขึ้น
อาจทำให้ใครสักคน เห็นความไม่จีรังยั่งยืน
ซึ่งทำให้ใจสงบลงจากความเย่อหยิ่งทั้งปวง
ถ่อมตนลงจากทุกยศฐาน์ตำแหน่งที่สมมุติ
จางคลายจากความลุ่มหลงที่สื่อนำเสนอ
คามดาวน์ลงจากความเป็นซุปตาร์ ที่ไขว่คว้าแสวงหา
ที่สุดของคน คือการได้เป็นคนธรรมดาที่สุขใจ
ยิ่งใหญ่แค่ไหน เรียนสูงเพียงใด ไม่ใช่ประเด็น
ทำใจเป็น เย็นสงบได้ ต่างหากเล่า! 

อย่าได้มีเวรแก่กันและกันเลย

ความมืดไม่อาจทำลายความมืด
การแก้แค้นยิ่งทำให้คนอื่นยิ่งแค้น
จงให้อภัย เพราะใครบางคนจะสำนึก
มีเพียงความรักและเสียสละเท่านั้น
ที่จะเรียกร้องความรักและเสียสละจากผู้อื่นได้ 

ปีใหม่แล้ว.. ขอให้พูดดี ๆ

ระวังคำพูดหน่อย!
สิ่งที่ลงทุนน้อย และได้เกิดประโยชน์มากที่สุด
คือคำพูดที่ดี
ปีใหม่แล้ว
พูดให้น้อยลง ทำให้มากขึ้นดีไหม
คนส่วนใหญ่ สงสัยในสิ่งที่เราพูด
แต่เชื่อในสิ่งที่เราทำ

เป้าหมายของการศึกษา

สร้างแรงบันดาลใจ
ให้เราฝันถึงชีวิตที่มีค่า
มากกว่าขีวิตที่มีเงิน